Slechte dagen heb ik, nu #metoo ook vaste voet in Nederland heeft gekregen. Ik lig wakker, huil veel en praat eindeloos met vrienden over mijn woede op de mol en wat het allemaal met iedereen doet enzo.
Ik word pas weer rustig als ik naar Dominee Gremdaat heb geluisterd, die me uit de kolkende zee van meningen, walging en woede haalt naar een iets relativerender, rustiger vaarwater.
Dan pas realiseer ik me met een schok dat de dader in mij me het meest pijn doet.